Oktober pffffffff...

Oktober is als je het aan mij vraagt echt een beetje een maand van niks. Het wordt donkerder, ik krijg er altijd een beetje de winter blues van. Niks ernstigs hoor, ik kom er wel weer overheen, maar het wordt er niet leuker op. Aangezien ik dit weet van mezelf ben ik ook van plan er iets aan te doen. Zo las ik in mijn favoriete magazine de "Flow", dat een mooie en gelukkig uitziende mevrouw ging oefenen met mediteren. Aangezien loslaten en in het hier en nu zijn ook niet mijn sterkste kanten zijn besloot ik dat dit wel eens een doorbraak door mijn jaarlijkse winter blues zou kunnen betekenen. Dus ging ik net op mijn zit kussen, met mijn nieuwe Xenos lamp voor me zitten mediteren. Ik bleek geen natuurtalent. Na zeven keer te hebben geprobeerd in de lotus houding o.i.d. te gaan zitten heb ik dit maar opgegeven. Ik heb mijn ogen dicht gedaan en mij getracht te concentreren op mijn ademhaling...
Toen begon het hoor, mijn innerlijk dialoog; 'zou ik zo goed ademhalen?', 'zo eens even lekker tot rust komen'. Door mijn linker ooglid een beetje op te tillen zie ik op de klok dat ik al drie minuten bezig ben. 'Zal ik zo naar buiten gaan de zon schijnt, ken ik eigenlijk nog meer mensen die mediteren, misschien kan ik er straks wel een stukje over schrijven op mijn blog', 'oh nee, ssst ik moet nergens aan denken', 'vind ik het eigenlijk wel fijn zo'n leeg hoofd', 'tot nu toe kan je daar in ieder geval nog niet over oordelen hè!!!', 'o nee, ssst'.
Kortom een drukte vanjewelste. Toch voel ik me alweer iets rustiger meer ontspannen en minder ontevreden. Ik kan het op zijn minst een week proberen. Het is weliswaar al 24 Oktober maar November is niet veel beter.