vrijdag 19 november 2010

Hij is weer in het land

Beste lezer, sorry dat ik zo'n tijd niet meer heb geschreven. Mijn oktober blues had plaats gemaakt voor november cynisme en aangezien cynisme, schrijvend soms erg lastig over te brengen is had ik even last van het beroemde of eigenlijk beruchte schrijvers blok. Maar vandaag zet ik me er overheen. Afgelopen zaterdag was het weer zover, hij kwam weer als vele jaren uit Spanje varen. En ik moet bekennen vol verwachting klopte mijn hart, wat zou er nu weer gebeuren. Het altijd intrigerende Sinterklaas Journaal met Dieuwertje Blok deed al vermoeden dat het een spannende intocht zou worden. Zou de Sint wel aankomen in Harderwijk, of was hij al in het land geweest en er was ook nog een baby pietje aan bord. Ik heb echt een uur lang met warme chocolade en pepernoten (uit Harderwijk) op het randje van mijn stoel gezeten. Vervolgens de stad in om te kijken of daar nog iets te zien was van de goedheiligman.
Tot mijn ontzetting kwam er een optocht langs met 350 pieten, fiets pieten, chauffeur pieten, step pieten, muziek pieten. Ik stond achter een opa die dit schouwspel aan zijn kleinzoon uitlegde. De kleinzoon vond het fantastisch en opeens wist ik het zeker Sinterklaas is toch wel een geweldig feest. Het is een heel Nederlands feest en het wordt al jaren gevierd. Uiteindelijk komt het toch ieder jaar weer goed met de intocht. Laatst was ik aan het zwemmen en het groepje dames op leeftijd wat altijd met zijn vieren op een rij zwemt om te kunnen kletsen (waar ik me uiteraard anders groen en geel aan erger) praatte over hoe de Sinterklaas bij hen vroeger werd gevierd. Ik zag ze ineens voor me als vier kleine meisjes naast elkaar zwemmend en pratend over hoe de één een tol had gekregen en de ander een pop. Iedere avond zingend uit volle borst bij de open haard. Soms vergeet je het, maar iedereen is ooit jong geweest en heeft zo zijn eigen herinneringen aan het bijzondere feest.
Ik ben weleens bang dat het een heel commercieel feest is geworden, maar toen ik het jongetje en zijn opa naar de optocht zag kijken wist ik dat het niet zo was. Daarom zing ik vanavond weer uit volle borst, zorg voor een wortel voor het paard en zet mijn schoen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten