Broodje paling

Afgelopen weekend was ik een weekendje in Noordwijk, natuurlijk is het dan heerlijk om op een koude zonnige dag een prachtige strandwandeling te maken. Toen we het strand opliepen twinkelde de ijssterretjes ons tegemoet. Het zachte zand was helemaal bevroren waardoor het dan zo heerlijk knispert als je er over loopt. De zee was rustig, na een minder rustige nacht. Er was een hoop aangespoeld, een echte jutters dag. Onderweg kwamen we heel veel kleine houtjes, een paar kwallen, en natuurlijk ook veel schelpen tegen. Maar zowaar lag er op het strand ook een aangespoelde paling. Nu ben ik een pescotariër, dat betekend dat ik geen vlees eet maar wel vis, ei en zuivel producten. Ik ben altijd al ontzettend dol op een broodje paling geweest, maar sinds het alarm dat de zee wordt leeg gevist eet ik eigenlijk alleen nog maar gekweekte zalm. Blijkbaar spoelen de palingen toch nog gewoon aan. Hoezo de zee wordt leeggevist? Later onderweg zagen we een meeuw een garnaal wegwerken en een ander groepje meeuwen strijden om een net gevangen schol. Toen dacht ik bij mezelf er zijn nog zoveel meeuwen, en meeuwen leven van vis. Als het echt zo slecht zou gaan met de vis dan zouden er toch ook veel minder meeuwen moeten zijn? Ondanks dat ik dit een zeer interessante theorie vind van mezelf. Luister ik voorlopig nog even naar de wetenschappers en houd ik het bij de gekweekte zalm en zal ik mijn oh zo geliefde broodje paling voorlopig blijven missen.