Sint pannekoek

Nog één berichtje over Sinterklaas, het is ook zo'n bijzondere man en een bijzonder feest. Afgelopen weekend was ik bij de Saint Nicolas Cantata van Benjamin Britten, uitgevoerd door KunstKlank. Het was een bijzondere en mooie muzikale voorstelling. Voor de gelegenheid was Sint Nicolaas zelf ook aanwezig en ondanks dat je de vriendelijke ogen van deze heilige herkent, sta je toch weer even met een mond vol tanden als hij je bij je voornaam aanspreekt.
Met een stel vrienden zijn we sinds afgelopen jaar een nieuwe traditie begonnen die ik eigenlijk een beetje heb afgekeken van de zus van mijn oma die het al jaren viert. Namelijk Sint pannekoek. Sint pannekoek is van oorsprong een familie feest wat is ontstaan in de fantastische Nederlandse strip Jan, Jans en de kinderen. Bij ons houd het in dat we twee cadeautjes kopen per persoon, we eten eerst pannenkoeken en vervolgens doen we het oer gezellige dobbelspel. We vieren de heilige pannekoek dus niet helemaal volgens de traditie maar omdat het zo dicht bij Sinterklaas is hebben we er voor gekozen om beide feesten tot één samen te smelten. Het is nu het tweede jaar dat we het vieren dus een traditie in de kinderschoenen. Het zou toch wel heel leuk en bijzonder zijn als we het over tien of vijftien jaar nog vieren. Wil je in de strip zelf zien hoe Sint Pannekoek echt gevierd zou moeten worden kijk dan nog even op http://www.janjans.nl.nu/tijdelijk/sint-pannekoek.php hier is de hele strip te bekijken. Voor nu een fijne Sinterklaas allemaal. en vergeet volgend jaar 29 November de grote Sint Pannekoek niet.

Broodje paling

Afgelopen weekend was ik een weekendje in Noordwijk, natuurlijk is het dan heerlijk om op een koude zonnige dag een prachtige strandwandeling te maken. Toen we het strand opliepen twinkelde de ijssterretjes ons tegemoet. Het zachte zand was helemaal bevroren waardoor het dan zo heerlijk knispert als je er over loopt. De zee was rustig, na een minder rustige nacht. Er was een hoop aangespoeld, een echte jutters dag. Onderweg kwamen we heel veel kleine houtjes, een paar kwallen, en natuurlijk ook veel schelpen tegen. Maar zowaar lag er op het strand ook een aangespoelde paling. Nu ben ik een pescotariër, dat betekend dat ik geen vlees eet maar wel vis, ei en zuivel producten. Ik ben altijd al ontzettend dol op een broodje paling geweest, maar sinds het alarm dat de zee wordt leeg gevist eet ik eigenlijk alleen nog maar gekweekte zalm. Blijkbaar spoelen de palingen toch nog gewoon aan. Hoezo de zee wordt leeggevist? Later onderweg zagen we een meeuw een garnaal wegwerken en een ander groepje meeuwen strijden om een net gevangen schol. Toen dacht ik bij mezelf er zijn nog zoveel meeuwen, en meeuwen leven van vis. Als het echt zo slecht zou gaan met de vis dan zouden er toch ook veel minder meeuwen moeten zijn? Ondanks dat ik dit een zeer interessante theorie vind van mezelf. Luister ik voorlopig nog even naar de wetenschappers en houd ik het bij de gekweekte zalm en zal ik mijn oh zo geliefde broodje paling voorlopig blijven missen.

Snieklaas

Vroeger toen we thuis Sinterklaas vierde bij mijn moeder, was er ook een cassette bandje met allerlei radio opname van verschillende Sinterklaas conference. Toen ik wat ouder was luisterde we het bandje zo eind November begin December regelmatig. Zowaar, laatst vond ik één van deze ludieke fragmenten terug ditmaal met beeld. Kijk en geniet.

Hij is weer in het land

Beste lezer, sorry dat ik zo'n tijd niet meer heb geschreven. Mijn oktober blues had plaats gemaakt voor november cynisme en aangezien cynisme, schrijvend soms erg lastig over te brengen is had ik even last van het beroemde of eigenlijk beruchte schrijvers blok. Maar vandaag zet ik me er overheen. Afgelopen zaterdag was het weer zover, hij kwam weer als vele jaren uit Spanje varen. En ik moet bekennen vol verwachting klopte mijn hart, wat zou er nu weer gebeuren. Het altijd intrigerende Sinterklaas Journaal met Dieuwertje Blok deed al vermoeden dat het een spannende intocht zou worden. Zou de Sint wel aankomen in Harderwijk, of was hij al in het land geweest en er was ook nog een baby pietje aan bord. Ik heb echt een uur lang met warme chocolade en pepernoten (uit Harderwijk) op het randje van mijn stoel gezeten. Vervolgens de stad in om te kijken of daar nog iets te zien was van de goedheiligman.
Tot mijn ontzetting kwam er een optocht langs met 350 pieten, fiets pieten, chauffeur pieten, step pieten, muziek pieten. Ik stond achter een opa die dit schouwspel aan zijn kleinzoon uitlegde. De kleinzoon vond het fantastisch en opeens wist ik het zeker Sinterklaas is toch wel een geweldig feest. Het is een heel Nederlands feest en het wordt al jaren gevierd. Uiteindelijk komt het toch ieder jaar weer goed met de intocht. Laatst was ik aan het zwemmen en het groepje dames op leeftijd wat altijd met zijn vieren op een rij zwemt om te kunnen kletsen (waar ik me uiteraard anders groen en geel aan erger) praatte over hoe de Sinterklaas bij hen vroeger werd gevierd. Ik zag ze ineens voor me als vier kleine meisjes naast elkaar zwemmend en pratend over hoe de één een tol had gekregen en de ander een pop. Iedere avond zingend uit volle borst bij de open haard. Soms vergeet je het, maar iedereen is ooit jong geweest en heeft zo zijn eigen herinneringen aan het bijzondere feest.
Ik ben weleens bang dat het een heel commercieel feest is geworden, maar toen ik het jongetje en zijn opa naar de optocht zag kijken wist ik dat het niet zo was. Daarom zing ik vanavond weer uit volle borst, zorg voor een wortel voor het paard en zet mijn schoen.

Hmmmmmmm

Vorig jaar rond deze tijd kwamen we terug uit Zwitserland. Eigenlijk had ik weer heel veel zin om te gaan, maar dat is er helaas niet van gekomen. Dus we zullen het dit jaar met de herinnering moeten doen. Zwitserland is een fantastisch land wat veel meer te bieden heeft dan wintersporten, waar iedereen het van kent. Ik ben er vooral in mijn jeugd in de zomer geweest, dit was altijd heerlijk. Wel zon maar niet te warm en dan gingen we meestal wandelen. Water drinken uit de beek, koeien melken en gelijk de melk drinken. Veel mooie kleine paadjes waar je alleen te voet prachtige uitzichten kon zien, mooie blauwe meren, gletsjers. Alles is daar ruwer, de mensen (en hun humeur), de natuur, het brood, het weer, de wegen, het is echt weer even helemaal back to basic. Afgelopen jaar was een vakantie anders dan anders, het was herfst in plaats van zomer maar veel belangrijker, Tim mijn vriend en mijn moeder waren allebei mee en toen we aankwamen lag er al direct een pak sneeuw. We hebben echt prachtige dingen gezien zoals op de foto. We hebben koude tochten gemaakt, over spannende touwbruggen gelopen/gegleden, we zijn ook met een mountainbike tocht van Italië naar Zwitserland gefietst. We zijn in een bizar, maar bijzonder buiten kunstpark geweest. Echt een heerlijke vakantie. Maar wat mis ik tot mijn verbazing nu het meest, nou ja missen... Het is eigenlijk vooral een hunkerend verlangen naar... Als ik er aan denk proef ik het al bijna in mijn mond. Het is erg lekker met een kopje kruiden thee, een glaasje gluwein of een kopje warme chocolade melk en het is een typisch ruw en Zwitsers gerecht. Wat de herinnering aan de vakantie optimaal zou maken , al zou het maar een klein stukje zijn, een piep klein stukje van die heerlijke notentaart. Hmmmmmm, als je ooit in Zwitserland bent vergeet hem dan niet te bestellen.