Vandaag weer een nieuwe prachtige ontdekking. Toen ik met mijn vriendinnetje Evy aan het hardlopen was, liep ik langs een enorme boom met daar onder prachtige schimmel. Vroeger als ik met mijn moeder op een herfstige oktober zondag ging wandelen door het bos kwamen we ze ook tegen; elfenbankjes. Het woord alleen al wekte toen en nog altijd zo veel associaties bij me op. Ik zag het helemaal voor me dat wanneer er niemand in het bos was de elfen met elkaar afspraken op de bankjes en samen kopjes thee dronken en bij kletste. Dat kinderelfen leerde vliegen en in de zomer met z'n alle danste door het bos. Deze beelden van elfen die uiteraard regelmatig contact en ontmoetingen hadden met kabouters werden mede mogelijk gemaakt door de vrije school. Zo heb ik vroeger bedacht om een keer op expeditie te gaan door me te verstoppen in het bos en af te blijven wachten tot de elfen kwamen. Uiteindelijk heb ik het nooit gedaan en nog altijd als ik een elfenbankje zie vraag ik het me af en zie ik het voor me. Lang leven de illusie! Dus mocht u ooit een elfje tegen komen laat het me dan vooral even weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten