Sneeuw

Ik weet het nog goed, de eerste vlokken vielen weer en ik voelde me gelukkig als een kind. Sneeuw is fantastisch! De wereld ziet er uit als een sprookje, als een droomvlucht, als een winter wonderland. Je kan sneeuwpoppen maken, een sneeuwballen gevecht houden en als je maar lang genoeg wacht dan kan je zelfs schaatsen. Het heeft ook iets romantisch, samen lekker warm binnen op de bank met chocomelk of glühwein en een film (Alles is Liefde) kijken. Terwijl buiten de dikke vlokken sneeuw vallen en het winterlandschap ontstaat. Dat is ook zo mooi, het maakt eigenlijk niet meer uit of je naar de natuur kijkt of naar een stad alles wordt van sneeuw een landschap.
Tot je de volgende ochtend wakker wordt en er nog steeds sneeuw ligt, en de ochtend erna weer, en die daarna weer. De ongelukken op de weg nemen toe, ouderen komen de deur al helemaal niet meer uit en de scheepvaart komt stil te liggen. De sneeuw is geen goede sneeuw om een sneeuwpop van te maken. Eigenlijk is het buiten zelfs te koud om boodschappen te doen. De legging onder je broek kruipt aan de rechterkant op, waardoor je één koude kuit hebt. Alle winkels waar je heen gaat voor snowboots zijn er al doorheen. Het is ongelofelijk, want net als het jaar ervoor zijn er weer veel en veel te weinig ingekocht. Je gaat steeds meer begrijpen en krijgt zelfs interesse in de winterslaap van de eekhoorn. Als klap op de vuurpeil glij je zelfs een keer uit, en natuurlijk voluit in een mega drukke winkelstraat waardoor je nog weken als een soort beurse tomaat door het leven gaat. Dit zou de druppel moeten zijn die de emmer doet overlopen, maar zelfs dat lukt niet want de emmer is bevroren...
Laten we nou eerlijk zijn, Nederland is geen land voor sneeuw. Dus volgend jaar niet "let it snow". Maar lieve koning Winter als we voor de komende jaren nu kunnen afspreken dat we een witte kerst hebben, met een uitloop tot 27 December en de rest van het jaar gewoon niet dan is iedereen en vooral ik tevreden.